Nasz rodowód
Początki układu wodociągowo - kanalizacyjnego w Gdańsku datowane są
na XIV w. Do tego czasu, nieuzdatniona woda
rzeczna dopływała do studni i rozwożona była beczkami, a ścieki odpływały
krytymi dylami i drewnianymi korytami. W XIV wieku, w sąsiedztwie istniejącej
do dziś bramy Wyżynnej, pojawiła się pierwsza pompa.
Twórcą nowoczesnych wodociągów i kanalizacji był radca
Friedrich Eduard Wiebe. Wprowadził on uporządkowanie gospodarki
wodno-ściekowej, które pozwoliło zlikwidować zagrożenie epidemiologiczne w
mieście. Pierwszym elementem tego rozwiązania była budowa ujęcia wody w Pręgowie,
uruchomionego w 1869 roku.
Woda z ujęcia w Pręgowie dostarczana była magistralą średnicy 418 do zbiornika
na Oruni, natomiast ścieki odprowadzano na oczyszczalnię Stogi. W ten sposób
nastąpił rozwój lokalnych systemów zaopatrzenia w wodę. Głównym elementem systemu kanalizacyjnego miasta przez wiele lat
pozostawała przepompownia ścieków na wyspie Ołowianka, oraz realizowane w
drodze przetargów w latach 1905 - 1939 lokalne pompownie ścieków.
W latach 30-tych XX w. uruchomiono zlewnię drugą, opartą na biologicznej
oczyszczalni ścieków Zaspa. Zlewnia ta, na ówczesne czasy, była najnowocześniejszym
rozwiązaniem w dziedzinie oczyszczania ścieków, a oczyszczalnia na Zaspie, po
gruntownej modernizacji w latach 60-tych, funkcjonowała do końca roku 2008. Jej
funkcje przejęła Oczyszczalnia „Wschód”, uruchomiona w 1976 r. i
obecnie gruntownie zmodernizowana.
W latach powojennych zasługą pracowników gdańskich wodociągów stała się
renowacja i odbudowanie symbolu miasta - fontanny Neptuna. Okres powojenny
zdominowany został przez odbudowę sieci i urządzeń. Na początku lat 60-tych
wybudowano ujęcie Czarny Dwór i Lipce oraz zmodernizowano ujęcie Grodza
Kamienna, jako elementy integrujące wykorzystanie wód podziemnych, a w latach
1978-1986 wybudowano ujęcie wody powierzchniowej w Straszynie.
Czasy współczesne (po 1989 r.)
Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, po zmianie systemu politycznego w Polsce, koniecznym stało się stworzenie nowej formuły funkcjonowania gdańskich wodociągów. Ostatecznie władze Miasta zdecydowały się na nawiązanie współpracy z francuska grupą SAUR. Rozpoczął się nowy okres w dziejach gdańskich wodociągów. Spółka SNG powstała w dniu 1 lipca 1992 r., jako pierwsze w Europie Środkowej „joint venture” w dziedzinie usług komunalnych. Miasto Gdańsk objęło w niej 49% udziałów, wnosząc aport rzeczowy w postaci bazy OPWiK na ulicy Wałowej 46 oraz środków i narzędzi pracy, a francuska Grupa Saur wniosła aport finansowy, obejmując w Spółce 51% udziałów. Na mocy umów kontraktowych, spółka jako operator gdańskiego systemu wodociągowo-kanalizacyjnego miała za zadanie utrzymywać wysoką jakość usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Kontrakt realizowany był przez 30 lat
W 2022 Miasto Gdańsk zdecydowało się odkupić udziały od Francuzów i stać się jedynym udziałowcem spółki, która w styczniu 2023 rozpoczęła działalność pod nazwą Gdańskie Wodociągi S.A.